Rodzaje papy i sposób zamontowania

Jednym z popularniejszych materiałów izolacyjnych stosowanych w budownictwie jest papa. Zabezpiecza ona przed wilgocią oraz wodą, dlatego wykorzystywana jest zarówno jako osłona fundamentów, posadzek, jak i ścian czy pokryć dachowych. Głównym elementem papy jest osnowa. W zależności od przeznaczenia może nią być tektura budowlana, włókna szklane lub poliestrowe oraz folia aluminiowa. Przyjrzyjmy się kryteriom, według których grupuje się papę oraz sposobom jej montażu.

Kryteria podziału papy

Głównymi kryteriami podziału papy jest jej przeznaczenie, sposób montażu oraz rodzaj posypki i masy asfaltowej użytej do pokrycia osnowy. Ze względu na przeznaczenie wyróżniamy papy asfaltowe podkładowe, do wierzchniego krycia oraz wentylacyjne. Papy podkładowe stanowią spód wielowarstwowych pokryć dachowych, a także wykorzystywane są do izolacji tarasów i fundamentów. Papy wierzchniego krycia mogą być stosowane zarówno w jedno- lub w wielowarstwowych pokryciach i doskonale chronią dachy przed czynnikami zewnętrznymi. Papy wentylacyjne wyposażone są w specjalne kanaliki, dzięki czemu para przedostaje się do atmosfery.
Posypka jest elementem ochronnym wierzchniej warstwy papy, który zabezpiecza ją przed sklejaniem podczas transportu i magazynowania oraz podnosi walory estetyczne pokrycia. Wyróżniamy papy z posypką drobnoziarnistą, gruboziarnistą oraz bezposypkowe. W zależności od tego, jaki asfalt został użyty do produkcji, papę można podzielić na niemodyfikowaną oraz modyfikowaną (z asfaltów uszlachetnionych elastomerami lub plastomerami). Papę dzielimy również według sposobu montażu, gdyż dostępne są papy mocowane tradycyjnie, mechanicznie, przez zgrzewanie i papy samoprzylepne.

Jak zakładać papę?

Rodzaj papy w dużym stopniu wpływa na sposób montażu. W tradycyjnej metodzie mocowania papy wykorzystuje się lepik asfaltowy do klejenia na zimno lub gorąco. Przed położeniem pap zgrzewalnych należy najpierw zagruntować podłoże, a następnie przy użyciu palnika gazowego rozgrzać spód papy aż do jego upłynnienia. Papa układana jest prawidłowo, gdy masa topi się przy jednoczesnym i powolnym rozwijaniu rolki, a pasy zakładają się na siebie w odległości 8 – 10 cm. Papy mocowane mechanicznie stosuje się zazwyczaj na dachach o podłożu styropianowym lub z wełny mineralnej. Zakłada się je przy pomocy łączników mechanicznych rozmieszczanych wzdłuż zakładu papy. Po przymocowaniu do podłoża papę należy zgrzać w celu uzyskania jednolitej powierzchni lub skleić klejem bitumicznym w przypadku pap tradycyjnych z tekturową osnową. Papy samoprzylepne przytwierdzają się do podłoża na tej samej zasadzie, co taśma samoprzylepna. Ich montaż polega na ściągnięciu folii ochronnej, przyłożeniu spodniej strony do podłoża oraz dokładnym dociśnięciu. Prawidłowa technika montażu kolejnych warstw papy gwarantuje szczelność powierzchni i wytrzymałość na wiele lat.